saya dah tanya,,boleh ke awak keluar sorang2,,tapi awak tetap degil,,tetap nak jugak keluar,,saya dah tau abah takkan bagi awak keluar sorang2,,mesti ade teman,,saya bercakap sebab saya tau ape beza antara awak dan saya,,awak perempuan,,bkn jantan macam saya,,tiap kali saya cakap , awak macam pandang ringan dgn apa yang saya cakap,,tp itu lah yang buat saya risau,,sekarang dah terbukti kan,,ape dah jadi,,kite tak dapat sua muka,,
saya suruh tanya abah dulu,,awak nak taknak jek,,saya tak kesah wakk bila2 kite boleh keluar,,tapi bila kite dah set,,awak dah set,,saya dah dapat kompom kn yang awak boleh keluar,,then last2 minit jadi macam tu,,saya tak marah awak,,keputusan abah awak tu betul,,memang patot dia tak bagi awak naik bas pegi sorang2,,kalau saya pon saya tak bagi,,tapi bile awak tetap nak pegi,,takkan saya nak halang,,awak,,saya tau ,,kata2 saya ni macam angin lalu,,na dengar sekadar penyedap telinga,,memang awak tak rase macam tu,tapi saya yang terasa,,ye,jujur,,saya kecewa,,dan tawar hati,,,saya taknak jumpa sampai satu mase yang tah bila akan tibe,,saya minta maap..saya perlukan masa,, awak sibukkan lah diri awak dengan kerja awak,,saya sibuk kan diri saya dengan kerja saya,,tak perlu tuding jari pada sape2 termasuk pada awak,,saya harap awak paham,,bukan mase nye lagi
- maaf -
No comments:
Post a Comment